وي اسـمـاعـيل بن عبداللّه بن جعفر بن ابي طالب ملقب به زاهد، [1] از تابعان و راويان مورد وثوق مي باشد، [2] و شيخ طوسي او را از اصحاب امام صادق (ع) مي داند. [3] .

بـرخـي او را در شـمـار شـهـيـدان كـربـلا آورده و مـادرش را زيـنـب كـبـري (س) دانـسـتـه اند. [4] ولي در منابع معتبر تاريخي، در اين باره چيزي نيامده است. ابن عنبه، بدون يادكرد از واقعه كربلا او را كشته بني اميه مي داند. [5] مامقاني در تنقيح از اين سخن به شگفت آمده، مي گويد: اسماعيل بن عبداللّه بر اثر امتناع از بيعت با محمّد بن عبداللّه بن حسن مثني، توسط فرزندان برادرش، معاوية بن عبداللّه، در 145.ق در نـودسـالگـي، بـه قـتـل رسـيـد و بـا تـوجـه بـه انقراض بني اميه پيش از اين دوران، قـتـل او تـوسط بني اميه سخن نادرستي است. سپس مي گويد: به گمان من تصحيف واژه «بني اخيه» به «بني اميه» موجب پيدايش چنين پنداري شده است. [6] .

از سوي ديگر از فرزندان عبداللّه بن جعفر (همسر حضرت زينب (س» دو تن به نام هاي مـحـمـّد و عـون در كربلا شهيد شدند و بنا به گفته ابوالفرج، تنها عون از فرزندان حضرت زينب است. [7] .