ابـوعـمـرو [1] مردي شب زنده دار و نمازگزار، متّقي و پرهيزگار بود. ابن نما به نقل از مهران، غلام بني كاهل، مي گويد: روز عاشورا در كربلا حضور داشتم، مردي را ديـدم كـه حـمـلات سنگين و سختي مي كرد و به هر گروه از دشمن كه مي رسيد آنها را متفرّق و پراكنده مي ساخت، سپس به سوي حسين (ع) مي شتافت و اين چنين رجز مي خواند:



إِبْشِرْ هُديتَ الرُّشْدَ تَلْقي اَحْمَدا

في جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُدا



مـژده بـاد تـو را كـه بـه راه رشـد و كمال هدايت شدي و پيغمبر(ص) را در درجات بالاي بهشت ديدار مي كني و بالا مي روي.

مهران گويد: پرسيدم اين شخص كيست؟ گفتند كه: ابوعمرو نهشلي (يا خثعمي) است. در هـمين هنگام عامر بن نهشل از طايفه بني اللاّ ت، بر وي تاخت و او را به شهادت رساند و سرش را از بدن جدا كرد. [2] .