ابـواسـحاق [1] ابراهيم بن حصين اسدي از شهداي كربلا و ياران دلير امام حسين (ع) و از كـساني است كه به نقلي حضرت اباعبداللّه (ع) در هنگام تنهايي از آنها ياري طلبيد و يكايك ايشان را نام برد. [2] .

وي پس از كسب اجازه مبارزه از امام حسين (ع) به ميدان رفت و با خواندن رجز زير به سپاه دشمن حمله كرد:



اءَضْرِبُ مِنْكُمْ مَفْصِلا وَساقا

لِيُهْرَقَ الْيَوْمَ دَمي اِهْراقا



وَيُرْزقُ الْمَوْتَ اءَبااِسْحاقا

اءَعْني بَني الْفاجِرَةِ الْفُسّاقا



بـا شـمـشـيـر بـه مـفـصـل و سـاق شـمـا مـي زنم تا آن گاه كه امروز خونم ريخته شود و ابواسحاق مرگ را روزيِ فرزندان بدكاره و گناه كار گرداند.

او در نـبـردي دلاورانـه، پـس از به هلاكت رساندن 84 تن از نيروهاي دشمن، به شهادت رسيد. [3] .

برخي از متأخران اشعار زير را به وي نسبت داده اند:



اَقْدِمْ حُسَيْنُ الْيَوْمَ تَلْقي اَحْمَدا

ثُمَّ اَباكَ الطّاهِرَ الْمُؤَيَّدا



وَالْحَسَنَ الْمَسْمُومَ ذاكَ الاَسْعَدا

وَذا الْجَناحَيْنِ حَليفَ الشُّهَدا



وَحَمْزَة اللَّيث الْكَمِيَّ السَّيِّدا

في جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ فازُوا سُعَدا [4] .



پـيـش بـيـا اي حـسين كه امروز احمد و پدر پاك و تأييد شده ات را و حسن برادر به زهر كـشـتـه شـده و صـاحـب دو بـال (جـعـفـر) را، كه هم پيمان شهيدان بود، و حمزه شير شجاع بزرگوار را كه رستگار شدند، در بهشت برين ديدار خواهي كرد.

بـا آن كـه مـأخـذ ايـنـان مـقـتـل ابـي مـخـنـف اسـت امـّا در مـقـتـل مـوجود، اين اشعار را به ابراهيم بن حسين نسبت داده و آمده است: ابراهيم بن حسين به ميدان رفت و در حالي كه اشعار فوق را مي خواند به دشمن حمله كرد و پس از كشتن پنجاه تن به شهادت رسيد. [5] .

بـنـابـرايـن احـتـمـال مـي رود كـه در كـربلا دو تن ابراهيم نام، يكي فرزند حسين (ع) و ديگري فرزند حصين، حضور داشته اند و يا آن كه حسين تصحيفي از حصين بوده باشد. واللّه العالم.