لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لاُِوْلِي الاَْلْبابِ... (يوسف /111)

به راستي در سرگذشت آنان، براي خردمندان عبرتي است.

نـهـضـت مـقـدّس سـيّدالشهداء(ع) آميزه اي از عشق، عرفان، حماسه و ايثار است. اين نهضت پـرشـكـوه تـجـلّي فـرهـنـگِ نـاب اسـلامـي است؛ و براي همه و هميشه عبرت و اُسوه است. عـاشـورا در پهنه تاريخ بشر، گسترده است. از آدم (ع) تا خاتم (ص) و تا مهدي (ع)، بـر حـسـيـن (ع) و خاندان و يارانش گريسته اند، و بر حماسه و ايثار و اخلاصشان درود گفته اند.

سـال شـصـت هـجري بود. شش دهه از هجرت آخرين پيغامبر الهي، كه حسين (ع) درس آموز مـكـتـب او بـود، مـي گـذشـت. او مي ديد جامعه و ارزش هايي را كه جَدّ بزرگوارش ‍ بنيان نـهـاده بـود، چـگـونـه رفـتـه رفته رو به تباهي و ويراني مي رود، و آداب و سنن جاهلي دوبـاره جان مي گيرد. در اين هنگام بود كه طاغوت بني اميه، معاويه فرزند بوسفيان، بـه هـلاكـت رسـيـد، و عـالَمـي از شـرّ او آسـود. امـا فـرزنـد پـليـدش بـه جـاي او نشست و گـسـتـاخـانـه جـاهـلان و جـلاّدان بني اميّه را به تعقيب حسين (ع) روانه كرد، تا اين آخرين سـنـگـر مـقـاومـت را درهـم بـشـكند. امام چاره اي جز هجرت از مدينه جدّش نديد. راهي مكّه شد، سـرزمـيـن وحـي. امـا در آنـجـا نـيـز وي را آرام نگذاشتند. سرانجام با دعوت هاي مكرّر مردم كوفه، و براي پاسداشت حرمت كعبه، از آن سرزمين گام بيرون نهاد. آنان كه پيام حسين (ع) را شـنـيـده و هـدف عـالي او را دريـافـتـه بودند، همراه او شدند و در ركابش رفتند و رفتند تا به سرزمين موعود رسيدند: كربلا. اينجا بود كه حراميان راه بر او بستند و در مـحـاصـره اش ‍ گـرفتند. فرزند علي (ع) بر دوراهي ذلّت و شهادت قرار گرفت. پيدا بـود كـه او جـز شـهـادت را انتخاب نخواهد كرد. عاقبت آن حادثه عظيم به وقوع پيوست؛ بـار ديـگر انساني از تبار محمّد(ص) در راه آرمان هاي متعالي او به ديدار پروردگارش شتافت.

اكـنـون قـرن هـاست كه حسين (ع) به شهادت رسيده است؛ و در بلنداي اين اعصار، هزاران رهـرو راهـش بـا الهـام از فـرهـنـگ حـسـيـني، با كژي هاي زمان خود، به ستيز برخاسته، بـرخـي پيروز و برخي به شهادت رسيده اند. تا اين زمان كه نوبت به ما رسيده است. ايـنـك مـاييم و پاسداري از آيين و اهداف والاي حسين (ع) كه هر زمان عاشورا، و هر سرزمين كربلا است. اكنون نيز يزيديان تيغ ها آخته اند و بر باورها و ارزش هايي كه حسين (ع) مـيـراث دار آن بـود، هـجـوم آورده انـد. مـا پـاسداران راه حسين (ع) با حضرتش پيمان مي بنديم كه در دفاع همه جانبه، از مكتب و مرام او، از هيچ كوششي فروگذار ننماييم. چنين باد.

معاونت پژوهشي ـ گروه تاريخ