در نخستين روزهاي قيام مختار، ابن زياد از سوي عبدالملك مروان در رأس سپاه عظيمي از شام عازم عراق شد، و مختار نيز «ابراهيم اشتر» را با هفت هزار نفر به جنگ او فرستاد، قاتلين امام حسين در كوفه به توطئه پرداخته و خواهان براندازي حكومت نوپاي مختار گشتند....

شمربن ذي الجوشن كه جزو افراد پرتحرّك اين گروه بود به همراه ساير مخالفين به جنگ مختار برخاستند و پس از جنگ و ستيز سرانجام شكست خورده، و به بصره گريختند....

مختار غلام خود را مأمور كرد كه شمر را تعقيب نموده، و او را در هر كجا يافت به قتل رساند، «زربي» غلام مختار در نزديك بصره با شمر به نبرد پرداخت، ولي در اين درگيري كشته شد....

شمر در روستاي «كلتانيّه» در كنار نهري به كمين نشست، و مراقب رفت و آمدها شد، و نامه اي را به حضور «مصعب بن زبير» نوشت و از او پناه خواست، زيرا وي نماينده عبداللَّه زبير در بصره بود. نامه شمر دست مأموران مختار افتاد و از مخفيگاه او آگاه گشتند، و شبانه بر او هجوم برده و به قتل رسانيدند و صحنه درگيري را ترك گفته، و هلاكت آن خبيث را به مختار مژده دادند. [1] .


در تاريخ ديگر آمده است كه ابوعَمره او را پس از مجروح كردن اسير كرد، و به حضور مختار آورد، و مختار دستور داد سر او را از تن جدا كرده، و بدنش را در ديگ روغن جوشان انداختند... [2] .

«سنان بن انس» از كوفه به بصره گريخت، طرفداران مختار خانه او را ويران كردند، و در اطراف بصره كمين نمودند تا او را دستگير كنند، روزي سنان از بصره به سوي «قادسيّه» در حركت بود، نيروهاي مختار بر وي يورش برده و او را بين «عُذَيب و قادسيّه» دستگير كردند، نخست انگشتان او را بريدند، سپس دستها و پاهايش را قطع كردند، آنگاه در ديگ روغن زيتون كه به حال جوش بود انداختند، چرا كه سنان، سينه حسين را نشانه رفته بود، و تيري بر گلوي آن حضرت زده، و بدنش را با نيزه سوراخ سوراخ كرده بود. [3] .

«خولي بن يزيد اصبحي» نيز درخانه خويش مخفي گشته بود، عُيون نيروهاي اطلاعاتي جايگاه او را گزارش نمودند، و مأموران گشتي وارد خانه او شدند، زنش «نوار» كه مخالف او بود و وي را در شهادت حسين عليه السلام توبيخ مي كرد، در خانه بود، از او خواستند جايگاه خولي را نشان دهد!

نوار در حالي كه با دستش به مخفيگاه شوهرش راهنمايي مي كرد، با زبانش گفت من جاي او را نمي دانم! ماموران، خولي را از دستشويي پيدا كردند، و بدنش را به آتش كشيدند [4] و بعد تمام دست اندركاران حكومت اموي را كه درقتل حسين مؤثر بودند دستگير ساخته و به سزاي اعمالشان رساندند!