اين جلد در چاپ نخست (1947 م.) «أيام الحسين» ناميده شده بود، و در چاپهاي بعد نيز به همين نام و بدون دگرگوني منتشر مي شد. چاپ آخر كه در سال 1993 م. (1372 ه.ش) انجام گرفته، در واقع ويرايش نوي است از اين بخش از كتاب، با افزودني هاي تازه اي بر چاپ هاي پيشين كه ترجمه ي حاضر نيز از همان ويرايش نهايي است. نويسنده بر اين ويرايش يادداشتي مفصل نوشته كه مي توان آن را بث شكوايي در واپسين دم زندگي از آن بزرگوار دانست. چون بيشتر اين يادداشت اشاره به گذشته هاي خاص خود او است، تنها به ترجمه ي آغاز آن - كه درباره ي اين تغيير نام است - بسنده شد. شرح حال نويسنده در ابتداي جلد نخست آمده است. و اكنون اين خبر را بدان شرح حال مي افزايم كه روان فعال و باايمان اين مرد بزرگ در فروردين سال 76 (آوريل 1997) به جاودانگي پيوست و در جوار رحمت حق جاي گرفت.

اين انتشاراتي بزرگ [دارالجديد] اصرار داشت كه از برخي كار كهن من چيزي نوي - همچون نام خودش - بسازد، از اين روي كتاب را با جامه اي زيبا و با زرق و برق هايي در حاشيه ي جامه، چنان كه شايسته ي خود او است، منتشر كرد.

و من به وي پيشنهاد كردم كه اين بار كتاب را با عنوان نوي به مردم عرضه كند، همانند كودكي كه امروز جامه اي تازه غير از جامه ي ديروزش پوشيده است، يا آفرينشي ديگرگون يافته است، و آميزه هاي آفرينش نخست چنين چهره ي نوي به او بخشيده است. زيرا


بيشتر فصل هاي كتاب بر گرد اين نام نوين: «از روزگاران نبوت، نمايش نامه ها و داستان ها»، مي گردد. در نخستين نشر كه در سال 1947 م. به وسيله ي «دارالعلم للملايين» در آغاز تأسيس و بر زمين خزيدنش، و گام به گام راه پيمودنش، و با سنگيني به پيش رفتنش، منتشر گرديد، به نام «از روزگاران حسين» آن را به خوانندگان عرضه كرده بودم.

من با اين نام گذاري كتاب را از نام آشناي گذشته اش دور نساخته ام، زيرا حسين (ع) در ذات و حقيقت خود، روزي از روزگاران نبوت است، لذا اين نام براي آن كتاب بهتر و گسترده تر و برازنده تر و دوست داشتني تر است...