بعد از اشاره به گوشه اي از مصائب آن حضرت؛ حال ببينيم كه آن بانوي مكرمه با اين همه صدمات و مصائب بزرگ چگونه مقابله كرد؟ آيا او نيز بسان زنان ديگر دچار اضطراب و اختلال اعصاب شد؟ آيا عاطفه ي كور كننده اي كه اثري از عقل و دين در انسان باقي نمي گزارد، بر او چيره شد و عقل و دين خود را باخت؟! دور باد كه دختر نبي و فاطمه و علي و خواهر حسنين در مقابل سختي ها و ناملايمات شكست خورده و در برابر ضربات و تازيانه هاي مصائب تسليم شود، حاشا كه روح بزرگ زينب عليهاالسلام اسير عواطف، و متزلزل در برابر طوفان حوادث گردد... او تمامي دردها و مصائب را با عقل و صبر و اعتماد به


خدا بر طرف مي كرد، و هر مصيبتي كه بر او نازل مي شد (بر اثر صبرش) بيشتر، كمال و جلال وي را آشكار مي ساخت. زينب كه شاگرد مكتب نبوي بود، اعتمادش به خدا بود، و ايمانش درست مانند جدش پيغمبر بود. (او ادامه ي زهرا عليهاالسلام عصاره ي پيامبر صلي الله عليه و اله، و پيامبر ثمره ي خلق است).