چگونه امام عليه السلام دوري زينب را تحمل كند در حالي كه او را مثال خويش و آيينه تمام نماي خود مي ديد؟ روايت شده است كه هرگاه زينب عليهاالسلام سخن مي گفت، گويا پدرش علي عليه السلام سخن مي گويد. شيخ نقدي از نيشابوري نقل مي كند كه: زينب عليهاالسلام در فصاحت و بلاغت كلام، و زهد و عبادت و مرام، همچون پدرش علي مرتضي عليه السلام و مادرش فاطمه ي زهرا عليهاالسلام بود. [1] .

البته ناگفته نماند كه فصاحت و بلاغت در كلام، و نيز زهد و عبادت تمام صفات علي عليه السلام نبود، و نيست، و هرگز عقول ما نمي تواند علي و صفات او را درك كند، و فقط پيامبران و جانشينان آنها هستند كه توان درك صفات رفيعش، و احاطه به فضايل و مناقب منيعش را دارند، و من نمي دانم كه آيا عقول بشري در آينده به آن مرتبه و درجه خواهد رسيد كه همه ي ابعاد شخصيت واقعي حضرت علي عليه السلام را

بشناسد و بفهمد يا نه؟ «عنقا شكار كس نشود، دام بازگير».

[1] امام سجاد عليه‏السلام پس از خطبه‏ي کوفه به زينب عليهاالسلام فرمود: «يا عمة! اسکتي، انت بحمدالله عالمة غير معلمة، و فهيمة غير مفهمة؛ عمه جان! آرام باش و سکوت اختيار کن که تو بحمد الله دانشمندي هستي که معلم نديده و فهميده‏اي هستي که کسي تو را فهم نياموخته است». (مترجم).