در آغاز بحث خوانديم خداوند يهوديان معاصر رسول الله را با عمل پدرانشان مرتبط دانست و چون از رسول خدا خواستند يك قرباني بياورد كه صاعقه آسماني آن را بسوزاند تا ايمان آورند، كار پدران راحجتي عليه آنان آورد و از پيامبراني نام برد كه پيش از رسول خدا بادلايل روشن و اين گونه قرباني آمدند، اما يهوديان آنان را كشتند وايمان نياوردند [يعني به همان دليل كه پدران ايمان نياوردند و عذاب شدند، شما نيز ايمان نمي آورديد و عذاب خواهيد شد، و اين تعميم دليل است.]. در آيه 91 بقره، قرآن براي يهوديان معاصر رسول خدا چنين دليل مي آورد: وقتي به آنان گفته مي شود كه به آنچه خدا بر پيامبرش فرستاده، ايمان آورند، مي گويند: به آياتي ايمان مي آوريم كه بر ما نازل شده است وبه آنچه خدا بر رسولش فرو فرستاده، كفر مي ورزند. پس از اين خداوند به پيامبر مي فرمايد عليه آنان اين گونه احتجاج كن:

«قل فلِمَ تقتلون أنبياء الله مِن قبل إنْ كنتم مؤمنين» چگونه مي توان ادعاي آنان را پذيرفت كه به آنچه برايشان نازل شده، ايمان دارند، اما پيامبراني را كه برايشان فرستاده شده اند، مي كشند؟! قرآن عليه فرزندان همان حجتي را مي آورد كه بدان باپدران به بحث وجدل مي پرداخت. آيات ياد شده چنين است:

«و اذا قيل لهم آمِنوا بما أنزل اللهُ قالوا نؤمن بما أنزل علينا و يكفرون بما وراءه و هو الحق مصدّقاً لما معهم قل فلِمَ تقتلون أنبياء الله مِن قبل إنْ كنتم مؤمنين؛ [1] .

هنگامي كه به آنان گفته شود به آنچه خدا نازل كرده، ايمان بياوريد مي گويند: به آياتي كه بر ما نازل شده، ايمان مي آوريم! و به غير آن كافرمي شوند، در حالي كه حق است و آياتي را كه بر آنها نازل شده،تصديق مي كند. بگو: اگر راست مي گوييد و به آياتي كه بر شما نازل شده ايمان داريد، چرا پيامبران خدا را پيش از اين، به قتل،مي رسانديد؟!»