قبر عبدالله بن امام زين العابدين عليه السلام معروف به عبدالله باهر در كنار ديواره شرقي باب الصغير قرار دارد، كه از قبرستان مستقل و راه آن پس از در اصلي قبرستان مي باشد. داراي صحن و گنبد و سبز و شبستان نسبتا بزرگي است. اطراف مقبره و مرقد او كه در سال 1330 هجري قمري بازسازي شده است، ديواري كشيده اند كه آن را از قبرستان مستقل و مجزا ساخته اند.

عبدالله با امام محمد باقر عليه السلام از يك مادر است. او در ميان برادران به حسن و جمال معروف و به علت درخشندگي چهره، معروف به باهر بود و در هيچ مجلسي نمي نشست جز آنكه حاضران را از فروع روي و درخشندگي ديدار خويش نور و فروغ مي بخشيد، وي متولي صدقات رسول خدا صلي الله عليه و آله و امير المومنين عليه السلام بود. عبدالله مردي فاضل و زاهد و فقيه و محدث بود. از طريق آباء كرام خود از حضرت رسول صلي الله عليه و آله اخبار زيادي نقل كرده و حديث فراواني از وي منقول است. برخي وفات وي را در مدينه دانسته اند و بعضي تل زينبيه بغداد.