من گلابم بوي گل جوييد از من زآنكه آيد

بوي دلجوي حسين از خاك پاك با صفايم



اي (رسا) از آستانش هر چه خواهي آرزو كن

عاجز از اوصاف اين گل مانده طبع نارسايم



چنانكه در آغاز كتاب حاضر آورديم، عبدالوهاب بن احمد شافعي مصري، مشهور به شعراني (متوفي به سال 973 قمري)، در كتاب المنن، باب دهم، نقل مي كند: «نزديك مسجد جامع دمشق، بقعه و مرقدي وجود دارد كه به مرقد حضرت رقيه عليه السلام دختر امام حسين عليه السلام معروف است. بر روي سنگي واقع در درگاه اين مرقد، چنين نوشته است:

هذا البيت بقعه شرفت بآل النبي صلي الله عليه و آله و بنت الحسين الشهيد، رقيه عليه السلام (اين خانه مكاني است كه به ورود آل پيامبر صلي الله عليه و آله و دختر امام حسين عليه السلام، حضرت رقيه شرافت يافته است) [1] .

مرقد مطهر اين دختر مظلومه، در قرون اخير بارها تعمير شده است، يك بار در سال 1280 هجري قمري به دست يكي از سادات محترم به نام سيد مرتضي كه داستان آن در بخش اول اين كتاب ذكر گرديده است. و آخرين تعمير آن قبل از سالهاي اخير نيز به وسيله ميراز علي اصغر خان اتابك امين السلطان صدراعظم ايران در سال 1323 هجري قمري انجام گرفته است، در مورد تعمير اخير، مرحوم علامه سيد محسين امين عاملي متوفاي 1371 هجري قمري، اشعاري سروده كه بر بالاي درب مرقد حضرت رقيه عليه السلام نقش شده است و از جمله آنها اين دو بيت است، كه خود او در اعيان الشيعه نقل مي كند و بيت آخر، ماده تاريخ تعمير مرقد اين مظلومه است



له ذوالرتبه العليا علي

وزير الصدر في ايران جدد



و قد ارختها تزهو بنا

بقبر رقيه من آل احمد



در اين اواخر، به علت كثرت توجه علاقمندان خاندان اهل بيت عليه السلام به قبر اين دختر معصومه و كوچكي محل و گنجايش نداشتن آن براي زايرين، مرحوم مغفور حاج شيخ نصر الله خلخالي در صدد بر آمد كه حرم مخدره راتوسعه دهد و بدين منظور با كمك عده اي از نيكوكاران و محبان اين خاندان، خانه هاي اطراف حرم را خريداري كرد. ولي به خاطر تعصبهاي جاهلانه و طمعكاريهاي مغرضانه جمعي از صاحبان خانه ها از تخليه بيوت خودداري كردند. از آنجا كه بناي ساختمان جديد به منظور تاسيس يك محل عبادي بود، متصديان امر نمي خواستند متوسل به زور شوند، با اينكه شرعا چنين حقي را داشتند، لذا تخليه و تخريب كامل خانه هاي اطراف چندين سال به طول انجاميد و چشم علاقمندان و مشتاقان به انتظار بود تا آنكه بحمدالله در نتيجه مساعي و بذل و بخشش ‍ بي دريغ بانيان و متصديان، كه اضعاف و مضاعف قيمت استحقاقي را به صاحبان خانه ها پرداخت كردند، در تاريخ 1364 هجري شمس برابر 1984 ميلادي با حضور بعضي از مسولين و مقامات دولتي سوريه و جمعي از علما و روحانيون رسما شروع به ساختمان شد. ضمنا براي اطمينان بيشتر از استحكام بنا مسير رودخانه اي را كه در داخل بناي فعلي بود هر چند قبلا تغيير داده بودند، به طور كلي از ساختمان حرم بيرون بردند، و اين تغيير پنج ماه به طول انجاميد. سپس شروع به پي ريزي بناي جديد حرم گرديد.

مجموع مساحت ساختمان تقريبا 4500 متر مربع است كه 600 متر مربع تقريبي از اين مساحت فضاي باز، و باقي زيربناست. در قسمت جنوبي ساختمان، مسجدي به وسعت 800 متر مربع (40ضربدر20) ساخته شده است كه وسعت حرم و رواقهايش در بناي جديد تقريبا 2600 متر مربع خواهد بود. خداوند به بانيانش جزاي خير عنايت فرمايد.