عباس عليه السلام سيمايي سپيد و زيبا و سيرتي سبز و نوراني داشت. درخشش چهره و چشمگيري نگاه، ابهتي بسيار به وي بخشيده بود. به بسان ماه مي درخشيد و چون نخلي بلند عظمتي خيره كننده داشت. در زيبايي كم نظير بود و روشنايي جمالش روشني بخش هر تاريكي مي شد.

بهره مندي بسيار از جمال و جلال و باشكوهي صفات لقب «قمر بني هاشم»را به وي بخشيده بود. زيرا همگان او را چون ماهي فروزان مي دانستند كه در خاندان بني هاشم مي درخشد.