ابن جوزي در تذكرة الخواص خود [1] تعداد شهداي كربلا را كه در ركاب حضرت سيدالشهداء به درجه ي رفيعه شهادت رسيده اند با نام كشندگان ايشان به اين تفصيل مي نويسد:

هشام بن محمد گويد: از آل ابي طالب جماعتي كشته شدند كه از آن جمله حسين بن علي (ع) بود. قاتل او سنان بن انس است. عباس بن علي كه زيد بن رقاد او را شهيد نموده، برادران عباس جعفر و عبدالله و عثمان كه مادر ايشان ام البنين بوده به طوري كه مذكور گرديد. محمد بن علي كه مادرش ام ولد بود. ابوبكر بن علي كه مادرش ليلي بنت مسعود بن دارم بوده. علي بن حسين بن علي كه او علي اكبر است و مادرش ليلي بنت مره بود و قاتلش مره ثقيفة بن سعد العبدي است. عبدالله بن حسين كه مادرش رباب دختر امرء القيس و قاتل او هاني بن ثابت حضرمي بوده، و آنان علي بن الحسين را كوچك شمرده و او را نكشتند. ابوبكر بن حسين بن علي كه مادرش ام ولد بوده و قاتل او عبدالله عقبه غنوي است. عبدالله بن حسن بن علي (ع) كه مادرش ام ولد و قاتل او سعد بن عمر بن نفيل ازدي بوده. عون بن عبدالله بن جعفر ابي طالب كه مادرش جمانة بنت مسيب بن نجبه و قاتلش عبدالله بن قطيبه طائي است. از براي جعفر پسري ديگر به نام عون بوده كه مادرش اسماء بنت عميس بود. محمد بن عبدالله بن جعفر بن ابي طالب (ع) مادرش خوط بنت حفصه ي تميمي بوده. جعفر بن عقيل بن ابي طالب كه ادر او ام البنين بنت نعراء است كه قاتل او بشر بن حوط همداني بوده و برادر او عبدالله بن عقيل كه مادرش ام ولد و قاتلش عمر بن صبيح است. عبدالله بن مسلم بن عقيل كه مادرش رقيه بنت اميرالمؤمنين علي عليه السلام بوده و قاتل او نيز عمر بن صبيح صيداوي مي باشد.

محمد بن مسلم بن عقيل كه مادرش ام ولد و قاتل او لقيط بن ياسر جهني بوده، حسن بن حسن بن علي (حسن مثني) كه او طفل بوده و كشته نشده، عمر بن حسن بن علي كه آن را هم نكشته و باقي گذاشته اند.


ابن جوزي [2] مي نويسد: بنابراين از خاندان ابي طالب نزوده تن شهيد شده و از اولاد علي (ع) هفت نفر: حضرت حسين بن علي (ع)، عباس - جعفر- عبدالله - عثمان - محمد- ابوبكر. و از اولاد حسين (ع) دو نفر: علي - عبدالله و از اولاد حسن بن علي (ع) سه تن: ابوبكر - قاسم - عبدالله. از اولاد عبدالله بن جعفر دو تن: عون و محمد. و از اولاد عقيل پنج نفر: مسلم (كه در كوفه شهيد شده) جعفر - عبدالله بن مسلم بن عقيل، برادرش محمد بن مسلم. و نيز مي نويسد كه مدائني گويد: با حسين (ع) عبدالرحمن بن عقيل و عون بن عقيل هم شهيد شده اند و بنابراين تعداد شهداي اهل بيت بيست و يك نفر بوده كه سراقه باهلي درباره ايشان چنين سروده:



يا عين ابك بعبرة و عويل

و اندبي ان ندبت آل الرسول



سبعة منهم لصلب علي

قد ابيدوا و سبعة لعقيل



لعن الله حيث حل زيادا

و ابنه و الفجور ذات بعول



يعني اي چشم گريه كن و اشك بريز با ناله و فرياد و ندبه و بي قراري كن درباره ي مصيبت خاندان رسالت كه كشته و به خون آغشته شدند. هفت تن ايشان از اولاد علي (ع) و از صلب او بودند و هفت تن از اولاد عقيل كه به درجه رفيعه شهادت رسيدند. خدا لعنت كند در هر جا كه داخل شده زياد بن ابيه و پسر او عبيدالله زياد را و پيرزن بدكار فاجره صاحب شوهران بسيار را كه سميه بوده يا مرجانه ملعونه مادر عبيدالله كه هر دو تن از زنان زانيه به شمار رفته اند.

ابن قتيبه در السياسة و الامامة [3] خود مي نويسد: در روز عاشورا با حسين بن علي (ع) عباس بن علي و عثمان بن علي و ابوبكر بن علي و جعفر بن علي كه مادر ايشان ام البنين بنت حزام الكلابيه بود شهيد گرديدند. همچنين ابراهيم بن علي كه مادر او ام ولد بود و عبدالله بن علي و پنج تن از اولاد عقيل و دو تن از عبدالله بن جعفر: عون و محمد و سه نفر از بني هاشم بقتل رسيدند.

ابن صباغ مالكي در فصول المهمه [4] مي نويسد: كساني كه از اصحاب حسين (ع) و از اهل بيت و موالي او شهادت يافتند، امام حسين (ع) را سنان بن انس نخعي كشت


و با او عباس بن علي كه مادرش ام البنين دختر حازم بود كشته شد و قاتل او زيد بن رقاد جهني بوده جعفر بن علي (ع) هم كه مادرش ام البنين بوده شهادت يافت و او را خولي بن يزيد اصبحي بضرب تير از پاي در آورد. محمد بن علي كه مادرش ام ولد بوده او را نامردمي از بني دارم بقتل رسانيد. ابوبكر بن علي كه مادرش ليلي دختر سعود دارميه بود نيز شهيد شد و نيز علي بن الحسين الاكبر كه مادرش ليلي بنت مرة بن عروه ي ثقفي بود شهادت يافت كه مادر ليلي ميمونه دختر سفيان بن حرب بوده و قاتل او منقذ بن مره ي عبدي بود. عبدالله بن الحسين بن علي (ع) كه مادرش رباب دختر امرء القيس كلبي بود. هاني ابن شبيب خضرمي او را شهيد كرد. ابوبكر بن حسين كه مادرش ام ولد بود حرملة بن كاهل او را بتير زد. عون بن عبدالله بن جعفر بن ابي طالب كه مادرش جمانة دختر مسيب بود، عبدالله بن قطنه طائي او را شهيد نمود. محمد بن عبدالله بن جعفر برادر عون كه مادرش خوصاء بنت حفصه از تيم الله بن تغلبه بود، به دست عامر بن نهشل تيمي شهادت يافت [5] . جعفر بن عقيل بن ابي طالب كه مادرش ام البنين بود. بشر بن خوط همداني او را شهيد نمود. عبدالرحمن بن عقيل كه مادرش ام ولد بوده به دست عثمان بن خالد جهني شهيد گرديد. عبدالله بن عقيل كه مادرش ام ولد بوده هدف تير عمر بن صبيح صدامي گرديد. (مسلم بن عقيل كه مادرش ام ولد بود در كوفه شهيد شد) عبدالله بن مسلم بن عقيل كه مادرش رقيه دختر اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام بود به دست عمر بن صبيح صدامي شهادت يافت. محمد بن ابي سعيد بن عقيل كه مادرش ام ولد بود به دست لقيت بن ياسر جهني شهيد شد.

از كساني كه آن ها را كودك شمرده و باقي ماندند: حسن بن حسن بن علي بود كه مادرش ام ولد بنام خولة بنت منظور بن ريان بوده و نيز عمر بن الحسن كه مادرش ام ولد بود. شمر ملعون مي خواست كه علي بن الحسين زين العابدين عليه السلام را نيز بقتل رساند بيماري و در او را از كار انداخته بود به او گفتند مي خواهي كه اين عليل بيمار را هم بقتل رساني او با آن بيحيائي صرف نظر نمود [6] .

از مواليان، سليمان آزاد كرده ي حضرت حسين بود كه او را ابن عوف خضرمي


بقتل رسانيد. عبدالله بن يقطر هم در قادسيه شهيد شد. عبدالله طفل شيرخوار حسين (ع) هم شهيد شد. ابن صباغ در اينجا مي نويسد: عده سرهاي كشتگان كه از كربلا به كوفه براي عبيدالله بن زياد ملعون بردند با سر مبارك امام عليه السلام هفتاد سر بودند كه بيست سر با قبيله هوازن و سيزده سر با طايفه كنده كه پيشرو ايشان قيس بن اشعث كندي ملعون بوده و بقيه سرها با دسته جات مختلف از لشگر بود.