اين شهيد از اشخاص معروف و پدرش قرظه از روات صحابه رسول خدا و از جمله اصحاب حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بوده اين مرد بزرگ از مدينه به كوفه آمده و آنجا سكني نمود و با حضرت امير (ع) در جنگ ها همراهي كرده و از طرف آنجناب والي فارس گرديده و در سنه پنجاه و يك وفات يافته و از جمله اولاد مشهورتر او عمرو است كه در كربلا خدمت حضرت ابي عبدالله فداكاري و جان نثاري نموده او از كوفه خود را ششم محرم به كربلا رسانيده و از جانب امام به نزد پسر سعد پيام مي برده، عمرو روز عاشورا از امام (ع) اجازه جهاد گرفته و به ميدان جنگ رفته، اين رجز را مي خواند: قد علمت كتائب الانصار - اني ساحمي حوزه الذمار- فعل غلام غير نكس شار - دون حسين مهجتي و داري.

يعني تمام دستجات انصاري مي دانند كه من از حوزه تعهد و پيمان خود نگاهداري و حمايت مي كنم و به كردار پسري كه از اسب نگونسار شده و داراي رشادت است از حسين به جان و مال حمايت مي نمايم و خانه و جان خود را مي دهم اين حرف عمرو در


مقابل بهانه اي بود كه عمر بن سعد از براي خانه خود در برابر امام نموده و به طور كنايه او در رجز خود پسر سعد را انتقاد كرده سيد در لهوف مي نويسد كه عمرو پس از مدتي كه جنگيد خود را خدمت امام عليه السلام رسانيد و تن خويش را در برابر تير دشمن در حضور امام اماج و هدف نمود، صاحب مثيرالاحزان گويد: او تيرها را به سينه و پيشاني خود مي گرفت و نمي گذاشت به امام عليه السلام صدمه اي وارد آيد و بدينحالت بود تا بدنش سوراخ سوراخ شد آن گاه نظري به جانب امام (ع) افكنده عرض كرد. اوفيت يابن رسول الله يعني اي پسر پيغمبر خدا آيا من به عهد خود وفا نمودم امام عليه السلام فرمود: نعم انت امامي في الجنة فابلغ رسول الله عني السلام و اعلمه اني علي اثرك يعني تو پيش از من به بهشت وارد مي شوي پس سلام مرا برسول خدا برسان او را خبر ده كه به دنبال تو خواهم آمد، عمرو همي كوشيد تا شربت شهادت نوشيد. رضوان الله عليه.