السياسته و الامامه ابن قتيبه.

مغيرة بن شعبه كه از جمله منافقين و طرفداران آل ابوسفيان و دشمن و بدخواه خاندان رسالت بود و برحسب ظاهر و به نام اسلام خود را معرفي مي نمود موقعي كه امر را بر معاويه استوار ديد و از جانب وي به امارت كوفه برقرار گرديد چندي نگذشت كه معاويه درصدد عزل او برآمده و سعيد بن عاص برادر عمرو را به ولايت كوفه برگماشت وقتي كه اين خبر به مغيره رسيد از كوفه به جانب شام رهسپار گرديده و زمينه ولايت عهدي را براي ابقاي خود نزد معاويه چيده و به او چنين پيشنهاد نمود كه تو مي داني اين امت همه وقت برخورد بفتنه و اختلاف كرده و براي تو مرگ خواهد رسيد و من مي ترسم كه اگر اين پيش آمد شود مردم دچار همان حادثه شوند كه بعد از قتل عثمان شدند پس بر تو لازم است كه بعد از خود كسي را برگزيني و از امروز او را به جاي خود بنشاني كه مردم حساب كار خود را هم اكنون بنمايند لذا يزيد را به ولايت عهدي خود برگمار و فرمان اين كار را براي او صادر كن كه صلاح چنان است معاويه اين موضوع را با زن خود فاخته دختر قرطة بن حبيب بن عبد شمس مادر عبدالله بن معاويه به ميان آورد و اشاره به بيعت گرفتن از براي يزيد كرد يزيد


پسر ميسون كلبيه [1] . دختر عبدالرحمن بن بجدل كلبي بود و فاخته با وي عداوت داشت فاخته گفت چيزي را كه مغيره بتو اشعار داشته خواسته است كه دشمن از خودت براي تو بتراشد كه هر روزه آرزوي مرگ تو را بكند اين حرف بر معاويه گران آمده و از او روي گردانيد و در امر بيعت يزيد شروع نمود