علامت مؤمن پنج چيز است: نماز پنجاه و يكركعت از فرايض و نوافل يوميه، زيارت اربعين، انگشتر در دست راست كردن سجده نمودن به خاك و سائيدن جبين به خاك در سجده شكر - بجهر و آشكار خواندن بسم الله الرحمن الرحيم.

گذشته از زيارات مخصوصه ي حضرت ابي عبدالله زيارت آن بزرگوار است بعد از اداي فرايض و هر موقع كه حالت تقرب وخضوع براي مؤمن پيدا شود در شب و روز از نزديك و دور مستحب است وموجب اجر جزيل و ثواب جميل خواهد شد چنانكه در اخبار آل محمد عليهم السلام مأثور و مذكوراست.


شيخ صدوق اعلي الله مقامه در كتاب من لا يحضره الفقيه [1] در باب زيارات اخباري چند درباره زيارت حضرت ابيعبدالله الحسين روايت كرده كه از آن جمله است:

امام صادق (ع) فرمود: خداي تبارك و تعالي در شب عرفه اول نظر مرحمت بجانب زوار قبر حسين ميفرمايد پيش از اينكه نظر بجانب اهل موقف نمايد، عرض كردند چگونه اينطور است فرمود براي اينكه ممكن است در ميان اهل موقف ولد الزنا باشد و ليكن در ميان زوار قبر سيدالشهدا ولد الزنا نيست و فرمود: كسيكه زيارت كند قبر حسين ع را گناهان او بر در خانه اش جسري قرار داده ميشود پس از آن ميگذرد همانطور كه شما جسر را وقتي گذشتيد به پشت سر خود ميگذاريد.

علي بن حمزه از ابوبصير از حضرت ابيعبدالله امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: و كل الله عزوجل بالحسين عليه السلام سبعين الف ملك يصلون عليه كل يوم شعثاء غبراء و يدعون لمن زاره و يقولون يا رب هؤلاء زوار الحسين افعل بهم و افعل بهم يعني خداي عزوجل موكل نموده بر حسين ع هفتاد هزار ملك را كه بر او همه روزه صلوات و رحمت مي فرستند و آنها گرد آلوده و غبار آلودند و دعا مي كنند در حق كسانيكه او را زيارت ميكنند و مي گويند پروردگارا اينها زوار حسين اند بكن درباره ايشان چنين و چنان و حاجات آنانرا كه اين و آن است برآورده فرما.

و نيز در من لا يحضره الفقيه است [2] كه هارون بن خارجه از حضرت ابيعبدالله جعفر ابن محمد الصادق ع روايت كرده كه فرمود:

اذا كان النصف من شعبان نادي مناد من الافق الاعلي يا زائري قبر الحسين عليه السلام ارجعوا مغفورا لكن ثوابكم علي ربكم و محمد نبيكم، يعني وقتي كه نيمه شعبان شد منادي از جانب بالا و افق علي ندا ميكند اي زيار كنندگان قبر حسين ع برگرديد كه گناهان شما آمرزيده شده و ثواب و پاداش عمل شما بر پروردگار شما و محمد پيغمبر شما است.

دستور زيارت و آداب آن بطوري است كه شيخ طوسي طاب الله ثراه در كتاب


تهذيب [3] خود مرقوم داشته و اخباري را در اينخصوص ذكر كرده و نيز در كتاب تهذيب [4] از حضرت ابيعبدالله روايت حسين بن علي بن نرير بن ابي فاخته است كه امام فرمود:

يا حسين من خرج من منزله يريد زيارة الحسين بن علي بن ابيطالب ع ان كان ماشيا كتب الله بكل خطوة حسنة و حط بها عنه سيئة حتي اذا صادر بالحاير كتبه الله من المصلحين و اذا قضي مناسكه كتب الله من الفائزين حتي اذا اراد الانصراف اتاه ملك فقال له انا رسول الله ربك يقرئك السلام و يقول لك استأنف العمل فقد غفر لك ما مضي يعني اي حسين كسي كه از منزل خود در آمد و اراده او زيارت حسين بن علي بن ابيطالب ع باشد اگر پياده است خدا بهر گامي كه بردارد يك حسنه براي او مينويسد و بهر قدمي يك سيئه و گناه از او محو ميسازد تا اينكه بحاير ميرسد در آنجا او را جزء نيكوكاران مينويسد و چون اعمال زيارت خود را انجام داد او را از رستگاران مي نويسد و چون خواست كه برگردد ملكي نزد او آيد و گويد من رسول پروردگارم خداي تو بتو سلام ميرساند و ميفرمايد عمل خود را از سر گير كه من گناهان گذشته تو را آمرزيدم.