ابن نما در مثيرالاحزان مي نويسد [1] .

از عبدالله بن عباس روايت شده كه گويد: وقتي بيماري حضرت رسول اكرم شدت يافت و در آن بيماري وفات نمود با آنحال حسين را به سينه خود چسبانيد در حالتي كه عرق مرگ از رخسار مباركش جاري بود و جان تسليم مي نمود و مي فرمود: مالي و ليزيد لا بارك الله فيه اللهم العن يزيد يعني مرا با يزيد چه سر و كاري است خدا بركت را از او بردارد بار خدايا لعن كند يزيد را، پس از آن مدتي غش بر حضرتش عارض شد و به هوش آمد باز حسين را مي بوسيد و از چشمان مباركش اشك مي ريخت و مي فرمود: اما ان لي و لقاتلك مقاما بين يدي الله عزوجل يعني سر و كار من و قاتل تو در محضر عدل پروردگار عزوجل خواهد بود.