سيد بن طاوس در لهوف [1] و خوارزمي در مقتل خود مينويسند وقتي كه يكسال تمام از ولادت حسين عليه السلام گذشت دوازده ملك به صور مختلفه بر پيغمبر خدا نازل شدند با روهاي سرخ و گلگون و چشمان گريان و هر يك بال هاي خود را گسترده مي گفتند، يا محمد، به زودي براي فرزندت حسين پسر فاطمه همان پيش آمد شود كه براي هابيل از قابيل شده و به زودي به او داده مي شود اجري را كه به هابيل داده شده و بر قاتل او بار مي شود گناهي كه بر قابيل بار شده و در آسمان ها ملك مقربي نماند مگر اينكه بر پيغمبراكرم نازل شده و همگي به رسول خدا سلام داده درباره ي حسين به حضرتش تعزيت گفتند و او را به ثوابي كه خدا به وي عطا ميكند خبر داده و تربت او را به حضرتش عرض كردند و پيغمبر مي فرمود: اللهم اخذل من خذله و اقتل من قتله و لا تمتعه بما طلبه يعني خدايا خوار كن كسي را كه او را خوار كند و بكش كسي را كه او را بكشد و بهره مند مگردان او را بآنچه خواستار او است اين خبر را اغلب روات با قدري تفاوت نقل و روايت نموده اند.