ابن شهر آشوب در مناقب و ديگران از اخيار صحابه و تابعين نوشته اند كه حضرت صديقه طاهره هنگام ولادت حضرت حسين عليه السلام بيمار گرديده و شير در پستان مباركش خشكيد، رسول اكرم (ص) دايه اي را خواست فراهم نشد لذا شخص شريفش بحجره فاطمه سلام الله عليها آمده و ابهام مباركش را در دهان حسين گذاشت، حسين آن را مكيده سير گرديد و گفته اند كه حضرت زبان مباركش را در دهان او گذارده و او را مانند مرغي كه به جوجه خود طعمه و دانه دهد و مدت چهل روز بدين نحو با او رفتار مي نمود تا گوشت حسين از گوشت او روئيد، صاحب مناقب اين خبر را ببره دختر اميه خزاعي نسبت داده گويد:


وقتي كه فاطمه عليهاالسلام بحسين حامله شد رسول خدا فرمود اي فاطمه جبرئيل نازل شده به من تهنيت داد و گفت به زودي پسري مي آوري، تو او را شير مده تا من بيايم اگر چه يكماه بگذرد، فاطمه عرض كرد چنين كنم، در اين اثنا رسول خدا سفر فرمود و حسين متولد شد فاطمه او را شير نداد تا رسول خدا آمده فرمود با او چه كردي فاطمه عرض كرد، هنوز به او شير نداده ام، حضرت حسين را گرفته زبان مبارك خودش را در دهان او گذاشت، حسين آن را مانند پستان مكيده از شير سير گرديد، آنگاه رسول اكرم دوباره فرمود: اي حسين كامياب شدي و اين ترا كافي است پس از آن فرمود:

ابي الله الا ما يشاء يعني خداوند ابا دارد مگر آنچه را كه بخواهد و امامت در نزد فرزندان تو خواهد بود.

حجة الاسلام علامه سيد محمدمهدي بحرالعلوم رضوان الله عليه در باب رضاع حضرت سيدالشهدا عليه السلام گويد



يعطيه ابهامه آنا و آونة

لسانه فاستوت فيه طبايعه



لله مرتضع لم يرتضع ابدا

من ثدي انثي و من طه مراضعه



سرا به خصه باريه اذ جمعت

و او دعت فيه من اسري و دائعه



يعني حسين سريست از اسرار خدا كه تخصيص داده است خداوند عالم دختر زاده رسول و فرستاده اش را به آن، عطا مي نمود رسول خدا به او ابهام خود را گاهي و گاهي ديگر زبان خود را و طبايع حسين از جدش رسول خدا مستوي و برقرار گرديد از براي خداست خير بسيار شيرخواري كه هرگز شير از پستان زني نخورد و رضاع او از طه (رسول خدا) بود پس اين سريست از اسرار آفريدگان كه در حسين گرد آمده و وديعه و اماناتي است كه از معراج و صاحب آن در وجودش بوديعت گذشته شده.