شيخ صدوق در كتاب امالي خود از حضرت ابي عبدالله روايت كرده كه فرمود، همسايگان ام ايمن خدمت حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله آمده عرض كردند يا رسول الله، ام ايمن شب دوشين تا بامداد گريه مي كرد و آني از گريه آرام نبود، رسول خدا فرمود ام ايمن را آوردند به او فرمود، اي ام ايمن خدا چشمان تو را نگرياند، همسايه هاي تو پيش من آمده خبر دادند كه تو شب گذشته را به تمامي گريه كردي، باعث آن چه بوده؟ ام ايمن عرض كرد يا رسول الله دوش خوابي هولناك ديدم و همه شب خواهم گريه كرد، حضرت فرمود، خواب تو چه بوده است كه خدا و رسول به تعبير آن داناترند؟ ام ايمن عرض كرد، بر من سخت ناگوار است از آنچه ديدم چيزي به عرض برسانم، رسول خدا فرمود، تعبير آن خواب نه چنان است كه تو مي داني لذا چگونگي آن را بيان كن، ام ايمن عرض كرد، يا رسول الله در خواب ديدم كه بعضي از اعضاي مبارك تو در خانه من افتاده است، حضرت فرمود، آسوده خاطر باش و بدان كه از فاطمه دخترم فرزندي بنام حسين عليه السلام متولد مي شود تو پرستار او خواهي بود. او پاره از تن من است در خانه تو.

وقتي كه حسين عليه السلام متولد شد در روز هفتم ولادت حضرت نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم


فرمودي موي سرش را چيدند و با نقره خالص سنجيده تصدق دادند و او را عقيقه نمودند، آنگاه ام ايمن او را در برد رسول خدا پيچده به حضور برد، حضرت فرمود: «مرحبا بالحامل و المحمول يا ام ايمن هذا تأويل رؤياك» يعني آفرين بر هر دوي شما اي ام ايمن، اين است تعبير خواب تو.