نمونه ي بزرگ از تأثير نام حسين كه جهانيان را منقلب و تحول و تغيير عجيب بعالم آفرينش و سراسر جهان مي دهد ماه محرم و ايام عزاي اين شهيد راه حقيقت و فاني في سبيل الله كه به محض استهلال هلال اين ماه انقلاب عظيمي در تمام صفحه گيتي پديدار گرديده و بساط ماتم در اثر هلال ماه محرم در همه جاي عالم گسترده مي شود و گويا كه تمامي زمين و آسمان عزادار گرديده و از براي حسين (ع) اظهار سوگواري و ملال مي نمايند و اين اثر از همان هنگام وقوع و صدور الي يوم النشور باقي و پايدار خواهد بود.

چه خوب سروده است مرحوم محتشم كاشاني در دوازده بند مشهور خود.



باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است

باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است



باز اين چه رستخيز عظيم است كز زمين

بي نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است



گر خوانمش قيامت عظمي بعيد نيست

اين رستخيز عام كه نامش محرم است



ماه محرم است كه از كثرت ملال

سرهاي قدسيان همه بر زانوي غم است



هست از ملال گر چه بري ذات ذوالجلال

او در دل است و هيچ دلي نيست بيملال



همين موضوع و چنين نكته در زيارت معروفه عاشورا است كه: لقد عظمت الرزية و جلت المصيبة بك علينا و علي جميع اهل الاسلام و جلت و عظمت مصيبتك في السموات علي جميع اهل السموات و باز هم در اين زيارت عاشورا است كه مصيبة ما اعظمها و اعظم رزيتها في الاسلام و في جميع السموات و الارض و گفته شده كه مصيبة الحسين اعظم المصيبات يارب اين مصيبت چه مصيبتي است كه هر چه از عمر جهان مي گذرد و از تاريخ وقوع آن سال و ماه سپري مي شود هر روزه تازه تر و هر ساله بر اهميت و عظمت و كيفيت و احترام و توقير و تبجيل آن افزوده مي شود


و هر چه را كه معاندين دين در اخفاء اين نور مبين بكوشند آن بآن بر تلالو و تابش و تجلي و فروغ آن علاوه مي گردد و به محض اين كه هلال ماه محرم در افق آسمان خود را نشان داد بساط ماتم حسين عليه السلام در سراسر فضاي گيتي گسترده شده و آثار عزا و سوگواري بويژه در هر جا كه نام اسلام رفته نمودار مي گردد دوستان و شيعيان حسين چادر ماتم زده و گرد هم جمع مي شوند و يكدل و يك زبان با يكديگر همدم و شريك در عزا و ماتم شده مانند زنان جوان مرده و پسران پدر از دست داده و پدران پسر مرده گريه و ناله و ضجه و شيون مي نمايند، اين نيست جز آن جذبه نور آلهي و آن عطيه روحي و فيوضات و مرحمتي كه خداي سبحان به حسين شهيد در راه از خود گذشتگي و جان سپاري در طريق حق و حقيقت و احياي كلمه دين عنايت فرموده و محبت او را بدينگونه در دل دلها جاي داده و خدمت به حسين را موجب تقرب به خدا و وسيله ي كسب افتخار و جلب سعادت دنيا و آخرت دوستان و محبان او گردانيده: [1] . ذلك فضل الله يؤتيه من يشآء

و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا [2] .

خونبهاي حسين خداي حسين است «يا ثار الله و ابن ثاره» و به موجب اخبار و آيات روزي رسد كه انتقام خون اين مظلوم را خونخواه حضرتش ولي عصر عجل الله فرجه بامر خدا با ضرب شمشير از اعادي دين كشيده و تلافي دنيوي را انجام دهد تا كار آنان به آخرت چگونه منتهي شود.