بازگشت

سخاوت و عطاي حسيني و مروت و وفاي او


اما از حيث فتوت و عطا و كرم و سخا حضرت حسين يگانه فرد ممتاز اين صفات و واحد يكتاي اين خصيصه و سجايا است چنانكه بعضي از اين كرامات حضرتش در اين مجموعه بمورد نگارش آيد و اما از طريق مروت حسين عليه السلام كسي است كه در هر مورد و مقام و عرصه و مجال مظهر اول صفت كريمه مروت بوده چنانكه هيچگاه ابتدا بقتال و مبارزه ننموده و همواره با دشمن بطريق مروت و مدارا مشي نموده و هرگز جايز نمي دانست كه بدون تنبيه غافلين و وغظ و تذكار مخالفين يا ارشاد و دلالت خابطين و بيخبران در وادي ضلالت دست بكار جنگ و جدال زند چنانكه تاريخ كربلا و گزارش روز عاشورا حاكي مدعا است بلكه آن حضرت چندين بار در آن گير و دار بتكرار در مقام احتجاج برآمده ميخواست خصم را براه خير و سعادت دلالت نمايد و از جنگ و جدال باز دارد.

آري مروت حضرت حسين عليه السلام بود كه براي دشمنان تشنه كام و خصماني كه راه را بر او بسته و سد طريق او شده بودند بيش از وصول ايشان آب به قدر كفاف هزار سوار برداشته و آن سپاه را با اسبان ايشان در چنان وادي خشك و بي آب و دور از آبادي و آب سيراب


نمود و اين رفتار عين مروت و جوانمردي و كرم و بزرگواري و منتهاي فتوت و عاطفه بود.