منظور از فراگيري سياست و ولايت، حضور محسوس و ملموس آن در تمامي احكام و اعضا و پيكره دين است. هيچ حكمي و عضوي از اعضاي اين پيكره را نمي توان سراغ داشت و آن را فارغ از ولايت و سياست ديد.

چنانكه مي دانيم، قبل از حركت احيايي امام خميني (ره) چنين نگرشي با اين قوت و برجستگي و در عين حال نشاط آفرين وجود نداشت. امور اجتماعي مسلمانان كم و بيش به سه جزء تقسيم مي شد:

1- شئون مذهبي مردم.

2- دادگستري و دعاوي مردم.