كشتن مختار به وسيله ي فرزند زبير، به تضعيف روحيه ي انقلابي نزد شيعيان نينجاميد؛ زيرا قيامهاي ديگري وجود داشت كه نوادگان امام حسين عليه السلام و نوادگان برادرش امام حسين عليه السلام آنها را رهبري كردند؛ چون انقلابي عظيم، «زيد بن علي» كه براي نبرد با ظلم و ستم به پا خاست و آتش انقلاب را پس از او، فرزندش «يحيي»، شعله ور ساخت، آنان، اصول حضرت حسين عليه السلام را شعار خود قرارداده و انتقام خون وي را طالب بوده اند.

انقلابها، همچنان ادامه يافت تا اينكه پرچمهاي سياه همراه با طليعه هاي سپاه مسلمين به فرماندهي ابومسلم خراساني سرازير گشتند و تاج و تخت اموي را سرنگون ساختند و غرور و جبروتش را درهم كوبيدند.


در اينجا سخن ما به اختصار در مورد رهاوردهاي انقلاب كه در زمينه هاي فكري و اجتماعي محقق شده اند، پايان مي يابد و بدين گونه صفحات پاياني اين كتاب را نيز به آخر مي بريم. و آنچه را بارها گفته ام، تكرار مي كنم كه اين تلاش با گستردگي و شمول و در برگيرندگي خود، جز صفحه اي از زندگاني اين امام بزرگ را نمايان نمي سازد كه احساسات مردم و عواطف آنان را تسخير نموده و در دلها و انديشه هايشان جاي گرفته است. من يقين دارم كه آنچه در مورد آن حضرت، تأليف يافته و آنچه تأليف خواهد يافت، تمامي جنبه هاي شخصيت حضرتش را در بر نمي گيرد و واقعيت زندگي آن حضرت را شامل نمي شود؛ حياتي كه ادامه ي زندگي جدش،پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و ارشادي كه به نفع انسانيّت در نظر داشت، مي باشد.

وفاداري صادقانه اقتضا مي كند كه از دوستي و معرفت انسان نيكوكار بزرگوار، «حاج محمد رشاد عجينه» كه در راه نشر اين كتاب اقدام كرد يادي كنم، او كه در نشر آثار اهل بيت و ابراز فضايلشان كوشش مي كند،، با ايمان به اينكه از گرانقدرترين خدمتهايي كه به امت تقديم مي شود و از لازم ترين و ماندني ترين آنان، اين خدمت است. وي براي چاپ آن از ارثي كه پدر مرحومش «حاج محمد جواد عجينه» وصيت كرده بود، مبالغي را منظور نمود كه از خداوند آرزومندم عمل وي بهره ي قبولي يابد و از سوي خداوند، مغفرت عايدش گردد همچنانكه اين را هم براي خود آرزو دارم و هم براي برادرم «هادي» كه در مراجعه بسياري از منابع و اشراف بر مباحث اين كتاب تفضّل نمود كه خداوند، وي را از سوي من پاداش دهد؛بهترين پاداشي كه برادري به برادرش مي دهد. [1] .