كنفرانس به اتفاق آرا، تصميماتي اتخاذ نمود از آن جمله:


1- انتخاب «سليمان بن صرد»، به عنوان فرمانده ي كل قيام تا به برنامه ريزي سياسي و نظامي بپردازد.

2- مكاتبه با مناطق شيعه نشين در عراق و خارج آن و اطلاع دادن به آنان در مورد آنچه بر آن متفق شده بودند يعني گرفتن انتقام خون امام و درخواست از آنان براي ملحق شدن به آنها.

3- تأخير قيام به مدت چهار سال، تا اين چهار سال، دوره ي آمادگي و مهيّا شدن براي نبرد باشد.

4- نخيله، مركز اصلي باشد و قيام در آنجا اعلام شود.

5- محرمانه نگهداشتن امر قيام.

اعضاي كنفرانس كه به گفته مورخان، يكصد نفر بودند، پراكنده شدند و كار خود را براي جمع آوري كمكها براي خريد اسلحه ادامه داده، مردم را دعوت به همكاري و پيوستن به خود نمودند.