برخي از نيكان و اهل تقوا، پس از آن كه مردم كوفه به كشتن ريحانه ي رسول


خدا صلي اللَّه عليه و آله اقدام كردند، سكونت در كوفه را نپسنديدند، از ميان آنان «عبدالرحمن قضاعي» بود كه كوفه را رها كرد و در بصره سكونت گزيد و گفت:«در شهري كه فرزند دخت رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله در آن كشته شد،ساكن نمي گردم». [1] .

كشتار كربلا، موج خروشاني از اضطراب و بي تاب در همه ي محافل كوفه به وجود آورد و عظمت جنايتي كه انجام شده بود، براي مردمانش معلوم گشت.

در اينجا سخن ما در مورد وارد شدن اسيران اهل بيت به كوفه و حوادث همزمان آن،پايان مي يابد.