«عثمان بن زياد»، برادر آن ستمگر، او را محكوم كرد و به او گفت: «به خدا! دوست داشتم كه از فرزندان زياد كسي نبود مگر اينكه تا روز قيامت در بيني او حلقه اي باشد، ولي حسين، كشته نشود». [1] .