شهادت خاندان عقيل
جوانمردان پاك از خاندان عقيل، به سوي جهاد شتافتند، در حالي كه مرگ را ناچيز شمرده بودند. امام عليه السلام به شجاعت و هيجان آنان در ياري رساندن به حضرتش مي نگريست و مي فرمود: «خداوندا! قاتلان آل عقيل را بكش... اي خاندان عقيل! صبر كنيد كه وعده ي شما بهشت است». [1] .
حضرت علي بن الحسين، زين العابدين عليه السلام به خاندان عقيل بسيار علاقه داشت و آنان را بر ديگران از خاندان جعفر، مقدّم مي نمود، در اين مورد از آن حضرت پرسيده شد، وي پاسخ داد: «من روزشان را در همراهي با اباعبداللَّه به ياد مي آورم و بر آنان دل مي سوزانم». [2] .
از آنان، نُه نفر در نبرد و دفاع از ريحانه ي رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله شهيد شدند كه شاعر در مورد آنان مي گويد:
عين جودي بعبرة و عويل
و اندبي ان ندبت آل الرسول
سبعة كلهم لصلب علي
قد اصيبوا و تسعة لعقيل [3] .
«اي چشم! اشك بريز و شيون كن و سوگواري نما اگر به سوگ خاندان پيامبر نشستي».
«هفت تن همه از نسل علي و نُه تن از نسل عقيل شهيد شدند».
آنان با اراده و عزم بزرگشان، بر آن لشكر تاختند و سنگين ترين تلفات را بر آن وارد نمودند كه از ميان آنها هستند:
پاورقي
[1] بطل العلقمي 277 /1.
[2] بحار 110 /46.
[3] المعارف، ص 204.