«تيراندازان» كساني بودند كه تيرها و پيكانها را راست مي كردند، آنان نقش عمده اي را در جنگ بر عهده داشتند و نخستين كساني بودند كه باب جنگ با امام را گشودند و تيرهايشان را به سوي اردوگاه آن حضرت، نشانه گرفتند به طوري كه كسي از همراهان امام باقي نماند مگر اينكه تيري به وي اصابت نموده بود تا آنجا كه بعضي از زنان نيز مورد اصابت واقع شدند و وحشت زده و پريشان


گشتند. بعضي از فرزندان خاندان نبوت نيز با آن تيرهاي جفاكار، كشته شدند؛ مانند «عبداللَّه بن مسلم» «عبداللَّه بن حسن» و «عبداللَّه (يا علي اصغر)» طفل شيرخواره ي حضرت و ديگران.