به نخيله [1] رفت و در آنجا اردو زد، در حالي كه دسته هاي فراواني از

سپاه، به همراهش بودند. وي «عمرو بن حريث» را در كوفه جانشين خود ساخت. به وي خبر رسيده بود كه مردم، يك يك، يا دو به دو و يا سه نفر با هم از راه فرات به سوي اردوگاه امام مي شتابند. لذا دستور داد تا پل را تحت مراقبت و نگهباني شديد قرار دهند و ديگر نگذاشت كسي از آنجا عبور كند [2] .

[1] «نخيله»: در نزديکي منطقه‏ي «ذي‏الکفل» بود که امروز به «عباسيات» معروف است، اين مطلب را مقرّم، در مقتل الحسين، ص 199 بيان داشته است.

[2] مرآةالزمان في تواريخ الاعيان (خطي).