ابن سعد، به معاد ايمان نداشت و به آن مشكوك بود، آن گونه كه در شعر خود گفته هنگامي كه براي جنگ با حضرت حسين عليه السلام انتخاب گرديد، در آنجا مي گويد:



يقولون: ان اللَّه خالق جنة

و نار و تعذيب و غل يدين



«مي گويند: خداوند بهشتي را آفريده است و آتشي، شكنجه اي و دست بند زدني».

بنابراين، وي نه به حساب ايمان داشت و نه به بهشت و جهنم، آنطور كه


هارون رشيد گفته بود...

اينها برخي از سرشتهاي ابن سعد مي باشد كه نشان مي دهد وي انساني مسخ شده و فرورفته در جنايت و گناه بوده است.