عجلي، عمر بن سعد را معتبر دانسته و گفته است: وي از پدرش احاديثي را روايت مي نمود و مردم از او روايت كرده اند، او يك تابعي مورد اعتماد بود، وي همان كسي است كه حسين را كشت!! [1] .

نمي دانيم كه چگونه ابن سعد، مورد اعتماد بوده، در حالي كه ريحانه ي رسول خدا صلي اللَّه عليه و آله را كشته و عترت پاك را از بين برده بود با اينكه خداوند مودّتشان را بر همه ي مسلمين واجب نموده است....


عجلي از راه حق منحرف بود، در نتيجه عادل دانستن راويان نزد وي، دشمني آنان نسبت به اهل بيت و كينه توزي به آنان بود، همچنانكه معيار مردود بودن نزدش، وفاداري و دوستي نسبت به ايشان بوده است.

انسانهاي درستكار و آنان كه در دين خود به تقوا عمل مي كنند، هركس را كه از ابن سعد روايت كند، مورد انتقاد قرار مي دهند، از جمله آنكه: «عيزار بن حريث» از او (يعني عمر بن سعد) روايت كرد، در همان مجلس، شخصي بر او اعتراض نمود و به وي گفت: آيا از خدا نمي ترسي؟ از عمر بن سعد، روايت مي كني؟ عيزار گريست و گفت: چنين كاري را تكرار نمي كنم. [2] عجيب است كه ابن حجر، شرح حال ابن سعد را در تهذيب التهذيب، آورده است در حالي كه در اين كتاب، تنها راوياني را نام مي برد كه نزد وي مورد اعتماد مي باشند!!