معاويه، حكومت بصره را به وي داد و او را بر امور مسلمين ولايت بخشيد در حالي كه وي در عنفوان جواني و غرور و خودسري بود. وي بصره را با همان شيوه اي اداره كرد كه پدرش عمل مي نمود؛ زيرا با گمان و تهمت، مي كشت و بي گناه را به گناهكار و روي آورنده را به گناه روي برگردانده مي گرفت، معاويه بروي اعتماد كرد و از شيوه اش خشنود شد و ولايت كوفه را به نام وي نوشت، اما پيش از آنكه اين فرمان را براي وي بفرستد، هلاك شد.