زاده خيانت، «محمد بن اشعث» [1] به غارت كردن مسلم دست زد و شمشير و زره او را به غارت برد و اهميتي به ننگ و رسوايي نداد، در حالي كه همه محافل كوفه به انتقاد سختي از او پرداختند؛ چنانچه يكي از شعرا در بدگويي از وي مي گويد:

وتركت ابن عمك ان تقاتل دونه

فشلا و لولا انت كان منيعا

وقتلت و افد آل بيت محمد

وسلبت اسيافاً له و دروعا [2] .

«وتو عموزاده ات را رها كردي و با ذلت، در دفاع از او نجنگيدي كه اگر تو نمي بودي در دسترس نبود».

«تو فرستاده اهل بيت محمد را كشتي و شمشيرها و زره هارا غارت

نمودي».

برخي از فرومايگان كوفه به غارت كردن ردا و جامه هاي مسلم دست زدند.

[1] «اشعث بن قيس» به علت ژوليده بودن موهايش، «اشعث» ناميده شد، نام اصلي وي «سعد بن کرب» بود چهل شب بعد از شهادت امام امير المؤمنين عليه السلام، کشته شد و عمرش 63 سال بود. اين مطلب در کتاب تاريخ الصحابة، ص35 آمده است. اما محمد بن اشعث، مادرش، ام فروه، خواهر ابوبکر از پدرش بوده است. اين مطلب در کتاب الرياض المستطاب، صفحه 8 مي باشد.

[2] مروج الذهب 59/3.