مردم شام با «عبدالرحمان بن خالد بن وليد» صميمي بودند و او را بسيار دوست مي داشتند. وقتي معاويه با آنان مشورت كرد كه چه كسي را بعد از فوت خود، خليفه قرار دهد، به او گفتند ما به «عبدالرحمان بن خالد» رضايت داريم،


اين امر بر معاويه سخت آمد و آن را در دل خود پنهان ساخت.

عبدالرحمان بيمار شد، معاويه به پزشكي يهودي كه نزد وي جايگاهي داشت، دستور داد براي درمان وي بيايد و چيزي كشنده به او بنوشاند، طبيب آمد و آن را به وي نوشانيد و بر اثر آن مرد [1] .