«عبدالرحمان بن سعيد» از بيعت با يزيد خودداري نمود و در بدي وي گفت:



لست منا و ليس خالك منا

يا مضيع الصلاة للشهوات [1] .



«تو از ما نيستي و دايي تو از ما نيست، اي تباه كننده نماز به خاطر شهوتها!».