«منذر بن زبير» بيعت با يزيد را نپذيرفت و آن را محكوم كرد و در برابر مردم مدينه سخناني در مورد فجور يزيد ايراد نمود و گفت: «وي، صد هزار به من جايزه داد ولي آنچه در حق من كرده است مرا از اينكه شما را از وضع وي آگاه سازم باز نمي دارد. به خدا! او، شراب مي نوشد،به خدا! او مست مي گردد تا آنجا كه نماز را رها مي كند» [1] .