«حسن بصري»، بيعت با يزيد را محكوم كرده و آن را از زشتكاري هاي معاويه دانسته و گفته است: «چهار خصلت در معاويه بود كه اگر تنها يكي از آنها در او مي بود، زشتكاري به حساب مي آمد:

الف - تسلط يافتن بر اين امت به وسيله بي خردان تا آنجا كه امر خلافت را بدون مشورت از آنان ربود، در حالي كه بقاياي صحابه و دارندگان فضيلت در ميان آنان بودند.


ب - خليفه قراردادن پسرش يزيد بعد از خود كه فردي ميخوار باده گسار بود، حرير مي پوشيد و طنبور مي نواخت.

ج - مدعي شدن زياد را در حالي كه رسول صلي الله عليه و آله فرموده است: «فرزند مال شوهر است و براي زنا كار سنگ مي باشد».

د - كشتن حجر و يارانش. واي بر او از حجر و يارانش!...» [1] .