معاويه، به پيروزي خود در تصرف مصر، قانع نگشت، بلكه به گسترش رعب و وحشت در شهرهايي كه در قلمرو امام بود، پرداخت تامردم آن مناطق متوجه شوند كه قدرت علي عليه السلام از بين رفته و آن حضرت، قادر نيست آنهارا حمايت كند و از تعدي بر آنان جلوگيري نمايد.

معاويه، دست به تشكيل دسته هايي نظامي زد و به آنها مأموريت داد كه در عمق مناطق، پيشروي كنند و فساد وقتل را در آنها بگسترانند. ضمناً وي، جمعي


از سفاكاني را كه در جرم و جنايت، سابقه اي طولاني داشته و از هر خوي و سرشت انساني به دور بودند، به فرماندهي آن نيروها گماشت و به هر يك از آنان دستور داد هركسي را كه از شيعيان امام باشد، به قتل برسانند و به مناطق خاصي با سرعتي فراوان يورش برند كه ما در اينجا به بعضي از اين يورشها اشاره اي مي نماييم.