نخستين اقدام امام بلا فاصله پس از تصدي منصب رياست دولت، معزول ساختن واليان عثمان بود كه دستگاه حكومتي را براي منافع ويژه خود به كار


گرفته و از اختلاس بيوت مال، ثروتي فراوان اندوخته بودند. آن حضرت، معاوية بن ابي سفيان را معزول نمود. مورخان مي گويند: جمعي از مخلصان به آن حضرت پيشنهاد كردند كه تا استقرار اوضاع سياسي، وي را در منصبش باقي گذارد و سپس معزول نمايد، ولي امام خود داري كرد و اعلام نمود كه اين امر، سازشكاري در دين است و آن چيزي بود كه وجدان زنده آن حضرت، نمي پذيرفت راهي را برگزيند كه او را از حق دور سازد و اگر اورا يك ساعت باقي مي گذاشت، به معناي تزكيه او و اقرار به عدالت و صلاحيتش براي حكومت مي بود.

امام در ايام حكومتش، دقت، مواظبت و احتياط شديدي به كار مي برد و بنابراين از همه انواع سياست مبتني بر حيله و نيرنگ، دوري جست.