مورخان مي گويند: عمر صحابه رسول خدا را در محاصره قرارداد و به آنها اجازه خارج شدن از مدينه را نمي داد و آنان جز با اجازه مخصوصي از وي، مدينه را ترك نمي كردند. اين اقدام عمر با مقررات اسلامي مخالف بود؛ زيرا در اسلام، آزاديهاي عام به همه مردم داده شده است. مردم در اسلام، آزادي فكر و بيان و آزادي عقيده و آزادي كار دارند كه اسلام اينهارا از حقوق ذاتي انسان


قرارداده و دولت را به حمايت، رعايت و فراهم كردن آنها ملزم نموده است و قدرت حاكم، حق ندارد كه موضعي مخالف يا منافي آنها داشته باشد، به شرطي كه انسان اين آزاديها را در راه زيان رساندن به ديگران يا ايجاد فساد در ارض، به كار نگيرد.