عمر، در مورد لغو مساوات از سوي خود و ايجاد اين نظام طبقاتي در اسلام، عذر تراشي نمود كه بعضي از صحابه به اعتبار سابقه آنان در اسلام و شركت در عمليات جنگي و جنبشهاي جهادي، بر بعضي ديگر برتري داشتند. و اين عذر تراشي - به نظر مي رسد كه - موضوعيتي ندارد؛ زيرا پيامبر صلي الله عليه و آله هيچ چيزي از اموال دولت را به طور استثنايي براي كسي از صحابه، از آنان كه پيشتاز در اسلام بودند و بسياري از محنتها و رنجها را تحمل نمودند، در نظر نگرفت، كساني همچون عمار بن ياسر، بلال حبشي و ابوذر و نيز هيچ چيزي را جداگانه براي عموزاده اش حضرت علي در نظر نگرفت كه قهرمان اسلام و مدافع آن درهمه مواضع و اوقات بوده است، بلكه آن حضرت، اجر مجاهدان و ثواب آنان را نزد خداوند در جهان آخرت، قرارداد كه خداوند پاداش و ثواب آنان را در اين خصوص برعهده مي گيرد.

سياست مالي درپيش گرفته شده توسط پيامبر صلي الله عليه و آله مقرر مي داشت كه عطايا به همگان برسد و ميان آنان برابري رعايت گردد تا اجتماع، به هم پيوسته و متحد بماند و همه انواع نظام طبقاتي و كينه توزيها نابود گردد.