مورخان اتفاق دارند كه موضعگيري اهل بيت عليهم السلام در برابر خلافت ابوبكر، همراه با ناخشنودي بوده است؛ زيرا آنان هيچ شكي نداشتند كه آنها به امر خلافت از ديگران شايسته تر و اولي هستند، چون آنان نزديكترين و خويشاوندترين مردم نسبت به پيامبر خدا صلي الله عليه و آله بودند، علاوه بر اينكه شايستگيهايي بي نظير و قدرت تحمل مسؤوليت و رهبري امّت به فراواني در وجود آنان بوده است، ولي آن قوم به آنها توجهي نكردند و عمداً جايگاه آنها نسبت به رسول خدا صلي الله عليه و آله را ناديده گرفتند و با خشونت زياد با آنان روبه رو شدند، امري كه موجب گرديد تا امّت، دچار تفرقه شود و در همه مراحل تاريخ، گرفتار مصيبتها و بلاها گردد.