مردي از بني اميه اموال فراواني را صدقه داد در حالي كه آن اموال از حلال نبود، بلكه از مال حرام بود، پس امام عليه السلام فرمود: «مَثَل او مانند كسي است كه از


حاجيان سرقت نمايد و آنچه را دزديده است به صدقه بدهد. همانا صدقه، صدقه كسي است كه در به دست آوردن آن پيشانيش عرق كرده و گردوغبار برچهره اش نشسته باشد» [1] .