سكينه دختر ديگر آن حضرت و كوچكتر از فاطمه بود، و فضايل و كمالات او بسيار است، به خصوص در فصاحت و بلاغت. چنانچه در كتاب أغاني ابوالفرج و كتابهاي ديگر آمده نام آن بانوي محترمه آمنه يا أمينة بوده و سكينة لقب او است، و او و مادرش رباب دختر امري ءالقيس مورد علاقه ي امام حسين (ع) بودند. اين شعر نيز از آن حضرت معروف است كه درباره ي آن دو سروده است:



لعمرك انني لأجب دارا

تكون بها سكينة و الرباب



احبهما و ابذل جل مالي

و ليس لعاتب عندي عتاب [1] .



در كتاب اغاني روايت شده كه امري ءالقيس بن عدي پدر رباب در زمان عمر بن خطاب مسلمان شد، و عمر او را بر مردم قضاعة در شام امير ساخت؛ چون خواست برود اميرالمؤمنين دخترانش را خواستگاري كرد و او نيز سه دختر داشت به نامهاي محياة، سلمي و رباب كه محياة را به علي (ع) داد، و سلمي را به حسن و رباب رابه حسين (ع). [2] ولي اين روايت خيلي بعيد به نظر مي رسد، و در جاي ديگر آن را نديدم. و نيز در ميان همسران اميرالمؤمنين (ع) و فرزندش امام حسن (ع) چنين نامهايي ديده نمي شود. سكينه گذشته از جمال و زيبايي ظاهر به فصاحت و كمالات معنوي نيز آراسته بود و چنانچه ابوالفرج گفته: بذله گو و اهل مزاح بوده است. در مورد وي گويند كه خانه ي او مجمع شاعران و ادباء و بزرگان قريش بود. [3] گاه اتفاق مي افتاد كه شاعران بزرگ و مشهور آن زمان، همچون فرزدق و كثير و جميل و نصيب و احوص و ديگران نزد او آمده و اشعار خود را نزد او مي خواندند و سكينه درباره ي آنها داوري مي كرد و گاه بر


او آمده و قصيده هاي خود را بر او عرضه مي كردند و سكينه بر آنها خرده مي گرفت. [4] .

و اما شوهران سكينه، نخستين شوهر اين بانوي مكرمه عبدالله بن حسن بن علي (ع) پسرعموي او بود كه در روز عاشورا به شهادت رسيد. (به شرحي كه پيش از اين مذكور گرديد) و پس از گذشت چند سال به ازدواج مصعب بن زبير درآمد، و پس از قتل وي نيز به همسري عبدالله بن عثمان خزامي و پس از وي نيز به عقد زيد بن عمرو بن عثمان درآمد. [5] چنانچه از تاريخ ابن خلكان نقل شده و در سال صد و هفده هجري در مدينه از دنيا رفت. [6] .