صاحب مناقب (ره) روايت كرده است كه چون دستور حمله ي عمومي از طرف پسر سعد صادر شد يكصد و هشتاد نفر نيزه دار و چهار هزار نفر تيرانداز به آن حضرت (ع) حمله كردند، و طبري از ابي مخنف از امام باقر (ع) روايت كرده كه فرمود: «در بدن امام حسين (ع) جاي سي و سه نيزه و سي و چهار زخم شمشير يافتم.».

در روايت ديگر از آن حضرت روايت شده كه فرمود: «امام حسين (ع) به شهادت رسيد و جاي بيش از سيصد و بيست زخم از نيزه و شمشير و تير بر بدن آن حضرت ديده شد.».

در قول ديگر سيصد و شصت زخم، و در روايت ديگر جاي سي و سه ضربت به جز زخم تيرها، بيان شده است، و تيرها در زره او همچون خارهايي كه در تن خارپشت است قرار داشت و روايت شده كه همه ي آنها در پيش روي و جلوي بدن آن حضرت (ع) بود. [1] .