ابوالفرج به سند خود از عبيدالله بن عباس روايت كرد كه عبدالله بن علي در آن روز كه در كربلا به شهادت رسيد بيست و پنج سال از عمرش گذشته بود و فرزندي نداشت.

ابن شهرآشوب در كتاب مناقب اين رجز را براي او نقل كرده است:



انا ابن ذي النجدة و الافضال

ذاك علي الخير ذو الفعال



سيف رسول الله ذو النكال

في كل يوم ظاهر الاهوال



به گفته ي ابوالفرج و ابن شهرآشوب و شيخ مفيد پس از جنگ سختي كه كرد هاني بن ثبيت حضرمي به مبارزه ي او آمد و او را به شهادت رساند.