ابوالفرج اصفهاني در مقاتل الطالبيين گفته است كه او برادر پدر و مادري قاسم بود و پيش از قاسم به شهادت رسيد ولي در تاريخ طبري و كامل ابن اثير شهادت او را پس از قاسم ذكر كرده اند [1] قاتل او عبدالله بن عقبه ي غنوي است، و سپس مي گويد كه مقصود سليمان بن قته ي شاعر در شعر خود كه گفته است:

و عند غني قطرة من دمائنا

و في اسد اخري تعد و تذكر [2] .

همين ابوبكر بن الحسن است. [3] .

در زيارت ناحيه ي مقدسه هم آمده است كه: «السلام علي أبي بكر بن الحسن الزكي الولي المرمي بالسهم الردي، لعن الله قاتله عبدالله بن عقبة الغنوي.».

و چون مختار در كوفه به حكومت رسيد كسي را به سراغ عبدالله غنوي فرستاد و در جستجوي او برآمد به او گفتند: «به جزيره گريخته است.» و مختار دستور داد خانه اش را ويران و با خاك يكسان كنند.

[1] تاريخ طبري، ج 4، ص 342 و کامل، ج 4، ص 75.

[2] در قبيله «غني» قطره‏اي از خون ما هست که بايد انتقام آن را از آنها بگيريم، و در قبيله‏ي «اسد» نيز خون ديگري از ما است که فراموشمان نخواهد شد.

[3] در تاريخ طبري از امام باقر (ع) روايت کرده که خوني هم که در بني‏اسد است خون عبدالله بن حسن است که با تير حرملة بن کاهل اسدي به شهادت رسيد به شرحي که خواهد آمد.