از كتاب لهوف و عقد الفريد و تاريخ يعقوبي و ديگران نقل شده كه در آن شب، وقتي قطعي بودن جنگ معلوم شد، سي و دو نفر (يا سي نفر) از لشكريان عمر بن سعد خود را به لشكريان امام (ع) رسانده و به آنها ملحق شدند. [1] (و الله اعلم)

در برخي از روايات نيز آمده است كه امام (ع) آن شب از خيمه بيرون آمد و در آن تاريكي اطراف خيمه ها و پست و بلنديهاي اطراف را بازديد كرد مبادا دشمن در آن اطراف كمين كرده باشد. [2] .