و نيز مي نويسند مردم كه خود را ناچار مي ديدند، در ظاهر به لشكريان عبيدالله زياد مي پيوستند و لباس جنگ پوشيده و در زمره ي سربازان اعزامي به كربلا درمي آمدند، و چون از كوفه بيرون مي رفتند به بهانه هاي گوناگون و با استفاده از فرصتهايي كه پيش مي آمد از لشكريان گريخته و به راهي مي رفتند. از بلاذري نقل شده كه برخي از فرماندهان از كوفه با هزار سرباز حركت مي كردند اما وقتي به كربلا مي رسيدند بيش از چهارصد يا سيصد نفر يا كمتر براي او نمانده بود؛ و بقيه از ميان راه گريخته بودند، و


و برخي نيز از اين فرصت استفاده كرده و تا كربلا مي آمدند و آنجا خود را به امام (ع) مي رساندند و جزء ياران آن حضرت قرار مي گرفتند.